გამოყენების ინსტრუქცია

დუტაპროსი^®

DUTAPROS^®

 

სავაჭრო დასახელება: დუტაპროსი^®

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება

დუტასტერიდი + ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდი

წამლის ფორმა: კაფსულა

შემადგენლობა

ყოველი მყარი ჟელატინის კაფსულა შეიცავს ტამსულოზინის აპკიანი გარსით დაფარულ ტაბლეტს და დუტასტერიდის გრანულებს.

ტამსულოზინის აპკიანი გარსით დაფარულ ტაბლეტის შემადგენლობა:

აქტიური ნივთიერება:

ტამსულოზინის ჰიდროქოლორიდი 0.4 მგ

დამხმარე ნივთიერებები: 

მანიტოლი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ჰიდროქსიპროპილ მეთილ ცელულოზა, პოვიდონი K30, ჰიდროგენიზირებული აბუსალათინის ზეთი, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, მაგნიუნმის სტეარატი, გასუფთავებული წყალი.

დუტასტერიდის გრანულების შემადგენლობა:

აქტიური ნივთიერება:

დუტასტერიდი 0.5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები: 

ლაქტოზა, სახამებელი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოვიდონი K30, იზოპროპილის სპირტი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, მაგნიუმის სტეარატი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ალფა-ადრენორეცეპტორების ანტაგონისტები               

ათქ კოდი: G04CA52

ფარმაკოლოგიური თვისებები

პრეპარატი დუტაპროსი წარმოადგენს ორი სამკურნალო საშუალების - დუტასტერიდისა და ტამსულოზინის კომბინაციას.

დუტასტერიდი, 5 α-რედუქტაზას ინჰიბიტორი (5 ARI) და ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდი, α_1a და α_1d ადრენორეცეპტორების ანტაგონისტი. ამ წამლებს გააჩნია მოქმედების კომბინირებული მექანიზმები, რომლის მეშვეობით სწრაფად უმჯობესდება სიმპტომები, შარდის ნაკადი და მცირდება შარდის მწვავე შეკავების (AUR) რისკი და წინამდებარე ჯირკვლის კეთილთვისებიან ჰიპერპლაზიასთან (BPH) დაკავშირებული ქირურგიული ჩარევის საჭიროება.

აბსორბცია

დუტასტერიდი                              

დუტასტერიდის ერთჯერადი 0.5 მგ დოზის პერორალური მიღების შემდეგ, დრო შრატში დუტასტერიდის პიკური კონცენტრაციის მიღწევამდე შეადგენს 1 – 3 საათს. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 60%. საკვები არავითარ ეფექტს არ ახდენს დუტასტერიდის ბიოშეღწევადობაზე.

ტამსულოზინი

ტამსულოზინის აბსორბცია ხდება ნაწლავებიდან. ტამსულოზინი თითქმის სრულად ბიოათვისებადია. ტამსულოზინის აბსორბციის, როგორც სიჩქარე, ისე მოცულობა მცირდება თუ კვებიდან 30 წუთში არის მიღებული. აბსორბციის ერთგვაროვნების მისაღწევად წამალი ერთი და იგივე კვების შემდეგ უნდა იქნას მიღებული. ტამსულოზინი ავლენს დოზის პროპორციულ პლაზმა-ექსპოზიციას.                       

ნაჭამ მდგომარეობაში ტამსულოზინის ერთჯერადი დოზის მიღების შემდეგ მისი პლაზმა-კონცენტრაციები მაქსიმუმს დაახლოებით 6 საათში აღწევს, ხოლო სტაბილურ მდგომარეობაში, რომელიც მიიღწევა მრავალჯერადი დოზების მიღებიდან მე-5 დღეს, სტაბილური მდგომარეობის საშუალო Cmax ამ პაციენტებში დაახლოებით ორი მესამედით მაღალია, ვიდრე ერთჯერადი დოზის მიღების შემდეგ. მიუხედავად იმისა, რომ ეს ხანდაზმულ პაციენტებში იქნა აღნიშნული, ახალგაზრდებშიც იგივე შედეგია მოსალოდნელი.

განაწილება

დუტასტერიდი                         

დუტასტერიდის გავრცელების მოცულობა დიდია (300 - 500 ლ). პლაზმა-პროტეინებთან შეკავშირება შეადგენს > 99.5%. ყოველღიური მიღების შემდეგ დუტასტერიდის კონცენტრაციები შრატში სტაბილური მდგომარეობის კონცენტრაციის 65% აღწევს 1 თვის შემდეგ და დაახლოებით 90% - 3 თვის შემდეგ.

სტაბილური მდგომარეობის დროს შრატში კონცენტრაციები (C_ss), დაახლოებით 40 მგ/მლ, მიიღწევა დღეში 0.5 მგ დოზის 6 თვის განმავლობაში მიღების შემდეგ. დუტასტერიდის გამოყოფა შრატიდან სპერმაში საშუალოდ 11.5% შეადგენს.

ტამსულოზინი

ტამსულოზინი დაახლოებით 99% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. გავრცელების მოცულობა მცირეა (დაახლოებით 0.2 ლ/კგ).

მეტაბოლიზმი

დუტასტერიდი

დუტასტერიდი ექსტენსიურ მეტაბოლიზმს განიცდის in vivo.  In vitro, დუტასტერიდის მეტაბოლიზმს განაპირობებს ციტოქრომა P450 3A4 და 3A5, რის შედეგადაც წარმოიქმნება სამი მონოჰიდროქსილირებული და ერთი დიჰიდროქსილირებული  მეტაბოლიტი.

დუტასტერიდის 0.5 მგ/დღე დოზის მიღების შემდეგ სტაბილურ მდგომარეობაში, მიღებული დოზის 1.0% - 15.4% (საშუალო - 5.4%) ფეცესში გამოიყოფა უცვლელი დუტასტერიდის სახით. დანარჩენი ფეცესში 4 მთავარი მეტაბოლიტის სახით, თითოეული - 39%, 21%, 7% და 7% და 6 მცირე მეტაბოლიტის სახით (თითოეული <5%) გამოიყოფა. ადამიანის შარდში ვლინდება უცვლელი დუტასტერიდის მხოლოდ უმნიშვნელო ოდენობა (დოზის <0.1%).

ტამსულოზინი                           

ადამიანებში ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის [R(-) იზომერის] ენანტიომერული ბიოკონვერსია S(+) იზომერად არ ხდება. ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდი ექსტენსიურ მეტაბოლიზმს განიცდის ღვიძლში ციტოქრომა P450 ფერმენტების ზემოქმედებით და დოზის <10% უცვლელი სახით გამოიყოფა შარდში. თუმცა, ადამიანებში ამ მეტაბოლიტების ფარმაკოკინეტიკური პროფილი დადგენილი არ ყოფილა. In vitro შედეგებიდან ჩანს, რომ ტამსულოზინის მეტაბოლიზმში CYP3A4 და CYP2D6 ფერმენტები და, ასევე, მცირედი მოცულობით, სხვა CYP იზოფერმენტები მონაწილეობენ. ღვიძლში წამლის მეტაბოლიზმში მონაწილე ფერმენტების ინჰიბიციამ შეიძლება გამოიწვიოს გაზრდილი ექსპოზიცია ტამსულოზინის მიმართ (იხ. თავი: „გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენების დროს“ და 4.5). რენალურ ექსკრეციამდე, ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის მეტაბოლიტები ექსტენსიურ კონიუგაციას ექვემდებარებიან გლუკურონიდთან ან სულფატთან.

ელიმინაცია

დუტასტერიდი                                                                                                         

დუტასტერიდის ელიმინაცია დოზაზე დამოკიდებულია. ელიმინაციის პროცესი ელიმინაციის ორი პარალელური გზით მიმდინარეობს, ერთი - ნაჯერი კლინიკურად მნიშვნელოვანი კონცენტრაციებით, ხოლო მეორე - უჯერი.

შრატში დაბალი კონცენტრაციების შემთხვევაში (< 3 ნგ/მლ), დუტასტერიდის კლირენსი სწრაფად ხდება ელიმინაციის როგორც კონცენტრაციაზე დამოკიდებული, ისე დამოუკიდებელი გზებით. 5 მგ ან ნაკლები ერთჯერადი დოზების მიღებისას აღინიშნა სწრაფი კლირენსი და ხანმოკლე, 3 – 9 დღიანი ნახევარდაშლის პერიოდი.

თერაპიული კონცენტრაციების შემთხვევაში, დღეში 0.5 მგ რამდენიმე დოზის მიღების შემდეგ, დომინირებს ელიმინაციის შედარებით ნელი, წრფივი გზა, ხოლო ნახევარდაშლის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 3 - 5 კვირას.

ტამსულოზინი

ტამსულოზინი და მისი მეტაბოლიტები ძირითადად შარდით გამოიყოფა. დოზის დაახლოებით 9% გამოიყოფა უცვლელი მომქმედი ნივთიერების ფორმით.                    

სწრაფი გამოთავისუფლების ფორმის ინტრავენური ან პერორალური მიღების შემდეგ ტამსულოზინის პლაზმა-ელიმინაციის ნახევარპერიოდი მერყეობს 5 – 7 სთ ფარგლებში. ტამსულოზინის მოდიფიცირებული გამოთავისუფლების კაფსულების მიღების შემთხვევაში, აბსორბციის გაკონტროლებული სიჩქარის ფარმაკოკინეტიკის გამო, ელიმინაციის მოჩვენებითი ნახევარპერიოდი ნაჭამ მდგომარეობაში შეადგენს დაახლოებით 10 საათს, ხოლო სტაბილურ მდგომარეობაში - დაახლოებით 13 საათს.

ხანდაზმული პაციენტები

დუტასტერიდი

დუტასტერიდის ფარმაკოკინეტიკა შეფასებული იქნა 24 – 87 წლის 36 ჯანმრთელ მამრობით სუბიექტში დუტასტერიდის ერთჯერადი 5 მგ დოზის მიღების შემდეგ. ასაკის არავითარი მნიშვნელოვანი ზეგავლენა არ აღნიშნულა დუტასტერიდის ექსპოზიციაზე, მაგრამ, ნახევარდაშლის პერიოდი უფრო ხანმოკლე აღმოჩნდა 50 წლამდე ასაკის მამაკაცებში. ნახევარდაშლის პერიოდი სტატისტიკურად არ განსხვავდებოდა 50 - 69 წლის და > 70 წლის ჯგუფებს შორის.

ტამსულოზინი

ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის საერთო ექსპოზიციის (AUC) და ნახევარდაშლის პერიოდის ჯვარედინი კვლევების შედარება მიუთითებს, რომ ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის ფარმაკოკინეტიკური დისპოზიცია შეიძლება მსუბუქად გახანგრძლივდეს ხანდაზმულ მამაკაცებში მამრობითი სქესის ახალგაზრდა, ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით. დამახასიათებელი კლირენსი არ არის დამოკიდებული ტამსულოზინის ჰიდროქოლორიდის AAG-თან შეკავშირებაზე, მაგრამ, ასაკის მატებასთან ერთად მცირდება, რის გამოც 55 – 75 წლის ასაკის პაციენტებში, 20 – 32 წლის სუბიექტებთან შედარებით, ექსპოზიცია (AUC), საერთო ჯამში, 40%-ით მაღალია.

თირკმლის ფუნქციის დარღვევა                                                                   

დუტასტერიდი

თირკმლის ფუნქციის დარღვევის ეფექტი დუტასტერიდის ფარმაკოკინეტიკაზე გამოკვლეული არ ყოფილა. თუმცა, დუტასტერიდის სტაბილური მდგომარეობის 0.5 მგ დოზის < 0.1% ადამიანის შარდში გამოიყოფა, ასე, რომ არავითარი კლინიკურად მნიშვნელოვანი კონცენტრაციები არ არის მოსალოდნელი თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში (იხ. „პოზოლოგია და მიღების წესი“).

ტამსულოზინი

ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის ფარმაკოკინეტიკა შედარებული იქნა 6 სუბიექტს, რომელთაც თირკმლის ფუნქციის მსუბუქი-საშუალო (30 ≤ CL_cr < 70 მლ/წთ/1.73 მ²) ან საშუალო-მძიმე (10 ≤ CL_cr < 30 მლ/წთ/1.73 მ²) ფორმის დაღვევა აღენიშნებოდა და 6 ჯანმრთელ სუბიექტს (CL_cr > 90 მლ/წთ/1.73 მ²) შორის. მაშინ, როდესაც ცვლილება აღინიშნა ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის საერთო პლაზმა კონცენტრაციაში AAG-თან შეცვლილი შეკავშირების შედეგად, ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის შეუკავშირებელი (აქტიური) კონცენტრაცია, ასევე, დამახასიათებელი კლირენსი, შედარებით მუდმივი აღმოჩნდა. შესაბამისად, თირკმლის უკმარისობის შემთხვევაში, საჭირო არ არის ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის კაფსულების დოზების კორექტირება. თუმცა, თირკმლის ბოლო სტადიის დაავადების მქონე პაციენტებში  (CL_cr < 10 მლ/წთ/1.73მ²)  კვლევები არ ჩატარებულა.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა

დუტასტერიდი                                                             

ეფექტი დუტასტერიდის ფარმაკოკინეტიკაზე ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის შემთხვევაში არ ყოფილა გამოკვლეული (იხ. „უკუჩვენებები“). ვინაიდან დუტასტერიდი ძირითადად მეტაბოლიზმის შედეგად გამოიყოფა, მისი პლაზმა-კონცენტრაციები, როგორც მოსალოდნელია, ამ პაციენტებში მოიმატებს, ხოლო ნახევარდაშლის პერიოდი - გახანგრძლივდება (იხ. „პოზოლოგია და მიღების წესი“ და „სპეციალური გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენების დროს“).

ტამსულოზინი

ტამსულოზინის ჰიდროქოლორიდის ფარმაკოკინეტიკა შედარებული იქნა ღვიძლის საშუალო დისფუნქციის (ჩალდ-პიუს კლასიფიკაცია: კლასი  A და B)  8 სუბიექტსა და 8 ჯანმრთელ სუბიექტს შორის. მაშინ, როდესაც ცვლილება აღინიშნა ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის საერთო პლაზმა-კონცენტრაციაში AAG-თან შეცვლილი შეკავშირების შედეგად, ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის შეუკავშირებელი (აქტიური) კონცენტრაცია მნიშვნელოვნად არ შეცვლილა, მხოლოდ მცირედი (32%) ცვლილებით შეუკავშირებელი ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის დამახასიათებელ კლირენსში. შესაბამისად, პაციენტებში, რომლებსაც ღვიძლის საშუალო ხარისხის დისფუნქცია აღენიშნებათ, საჭირო არ არის ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის დოზების შეცვლა. ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდი არ ყოფილა გამოკვლეული ღვიძლის მძიმე დისფუქნციის მქონე პაციენტებში.

თერაპიული ჩვენებები

-       წინამდებარე ჯირკვლის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის (BPH) საშუალო-მძიმე სიმპტომების მკურნალობა;

-       შარდის მწვავე შეკავების (AUR) და ქირურგიული ჩარევის რისკის შემცირება BPH-საშუალო-მძიმე სიმპტომების მქონე პაციენტებში. 

მიღების წესი

მოზრდილები (მათ შორის ხანდაზმულები):

დუტაპროსის რეკომენდებული დოზაა ერთი კაფსულა (0.5 მგ/ 0.4 მგ) პერორალურად, ყოველდღე ერთი და იგივე დროს ჭამიდან დაახლოებით 30 წუთის შემდეგ. კაფსულები უნდა გადაიყლაპოს მთლიანად წყლის დაყოლებით.

საჭიროებისამებრ, დუტაპროსი შეიძლება გამოყენებული იქნას დუტასტერიდის და ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის ორმაგი თერაპიის ჩასანაცვლებლად, მკურნალობის გაადვილების მიზნით.

კლინიკური საჭიროებისამებრ, შეიძლება განხილული იქნას დუტასტერიდის ან ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის მონოთერაპიიდან პირდაპირ დუტაპროსზე გადასვლა.

თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში:

თირკმლის ფუნქციის დარღვევის ეფექტი დუტასტერიდი-ტამსულოზინის ფარმაკოკინეტიკაზე გამოკვლეული არ ყოფილა. თირკმლის ფუნქციის დარღვევის შემთხვევაში დოზების კორექტირების საჭიროება მოსალოდნელი არ არის.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევს მქონე პაციენტებში:

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის ეფექტი დუტასტერიდი-ტამსულოზინის ფარმაკოკინეტიკაზე გამოკვლეული არ ყოფილა, ამიტომ, წამალი ფრთხილად უნდა დაინიშნოს ღვიძლის ფუნქციის მსუბუქი-მძიმე დარღვევის შემთხვევაში. პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევა, დუტასტერიდის გამოყენება დაუშვებელია.

უკუჩვენებები

პრეპარატ დუტპროსის მიღების უკუჩვენებებია:

• პაციენტები, რომლებსაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა დუტასტერიდის, 5-ალფა რედუქტაზას სხვა ინჰიბიტორების, ტამსულოზინის (მათ შორის, ტამსულოზინით გამოწვეული ანგიოედემა), სოიოს, არაქისის ან რომელიმე დამხმარე ნივთიერების მიმართ;
• პაციენტები ორთოსტატიკური ჰიპოტენზიის ისტორიით;
• პაციენტები ღვიძლის და/ან თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევით;
• ქალები, ბავშვები და მოზარდები.

სპეციალური გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენების დროს

კომბინაციური თერაპია უნდა დაინიშნოს სარგებელი/რისკის დეტალური შეფასების შემდეგ, უკურეაქციების პოტენციურად გაზრდილი რისკის გამო (მათ შორის, გულის უკმარისობა) და ალტერნატიული მკურნალობის ვარიანტების, მათ შორის მონოთერაპიების განხილვის შემდეგ.

გულის უკმარისობა

ორ 4-წლიან კლინიკურ კვლევაში, გულის უკმარისობის ინციდენტურობა (აღნიშნული მოვლენების, ძირითადად გულის უკმარისობის და გულის შეგუბებითი უკმარისობის კომპოზიტური ტერმინი) უფრო მაღალი აღმოჩნდა იმ სუბიექტებში, რომლებიც იღებდნენ დუტასტერიდის და რომელიმე ალფა-ბლოკატორის, ძირითადად ტამსულოზინის კომბინაციას, ვიდრე იმ სუბიექტებში, რომლებიც არ იღებდნენ ასეთ კომბინაციას. ამ ორ კვლევაში, გულის უკმარისობის ინციდენტურობა დაბალი (≤1%) და კვლევებს შორის ცვალებადი აღმოჩნდა.

ეფექტები პროსტატა-სპეციფიური ანტიგენის (PSA) და პროსტატას კიბოს გამოვლენაზე

ციფრული რექტალური გამოკვლევა, ასევე, სხვა ანალიზები პროსტატას კიბოს ან სხვა პათოლოგიისთვის, რომელმაც შეიძლება BPH მსგავსი სიმპტომები გამოიწვიოს, ჩატარებული უნდა იქნას დუტაპროსით მკურნალობის დაწყებამდე და მკურნალობის დაწყების შემდეგ - პერიოდულად.

შრატში პროსტატა-სპეციფიური ანტიგენის (PSA) კონცენტრაცია წარმოადგენს პროსტატას კიბოს გამოვლენის ერთ-ერთ უმნიშვნელოვანეს კომპონენტს. დუტაპროსი იწვევს შრატში PSA საშუალო კონცენტრაციების დაახლოებით 50%-ით შემცირებას 6 თვის მკურნალობის შემდეგ.

პაციენტებს, რომლებიც იღებენ დუტაპროსს, PSA-ის ახალი საწყისი მონაცემი უნდა ჩამოუყალიბდეთ დუტაპროსით 6-თვიანი მკურნალობის შემდეგ. შემდგომ, რეკომენდებულია PSA სიდიდეების რეგულარული მონიტორინგი. მინიმალური PSA დონის ყოველი დადასტურებული მომატება დუტაპროსით მკურნალობის დროს შეიძლება ნიშნავდეს პროსტატას კიბოს (განსაკუთრებით, მაღალი კლასიფიკაციის კიბოს) არსებობას ან დუტაპროსით მკურნალობასთან შეუსაბამობას. ამ შემთხვევაში აუცილებელია საფუძვლიანი გამოკვლევის ჩატარება, იმ შემთხვევაშიც კი, თუ ეს მაჩვენებლები ნორმის ფარგლებშია მამაკაცებისთვის, რომლებიც არ იღებენ 5α-რედუქტაზას ინჰიბიტორს. იმ პაციენტისთვის, რომელიც იღებს დუტაპროსს, PSA სიდიდის ინტერპრეტაციაში, შესადარებლად გამოყენებული უნდა იქნას PSA სიდიდე წარსულში, დუტასტერიდით მკურნალობის დროს.

დუტაპროსით მკურნალობა არ აფერხებს PSA სიდიდის გამოყენებას პროსტატას კიბოს დიაგნოსტიკაში ახალი საბაზისო სიდიდის დადგენის შემდეგ.

შრატში ჯამური PSA კონცენტრაციები საბაზისო მაჩვენებლებს უბრუნდება მკურნალობის შეწყვეტიდან 6 თვეში. თავისუფალი/ჯამური PSA თანაფარდობა უცვლელი რჩება დუტაპროსის ზემოქმედების შემთხვევაშიც კი. თუ კლინიკოსები არჩევენ თავისუფალი PSA სიდიდის გამოყენებას პროსტატას კიბოს გამოსავლენად მამაკაცებში, რომლებიც დუტაპროსს იღებენ, მისი კორექტირება საჭირო არ არის.

მამაკაცებს, რომლებიც იღებენ დუტაპროსს, რეგულარულად უნდა ჩაუტარდეთ პროსტატას კიბოს რისკის შეფასება, მათ შორის PSA ტესტირება.

თირკმლის ფუნქციის დარღვევა

თირკმლის ფუნქციის მძიმე ხარისხის დარღვევის შემთხვევაში (კრეატინინის კლირენსი < 10 მლ/წთ) დუტაპროსით მკურნალობა უნდა დაინიშნოს ფრთხილად, რადგან ასეთ პაციენტებში კვლევები არ ჩატარებულა.

ჰიპოტენზია

ორთოსტატიკური: ისევე, როგორც სხვა ალფა-ბლოკატოების შემთხვევაში, ტამსულოზინით მკურნალობის დროს შეიძლება სისხლის წნევის შემცირება მოხდეს, რის შედეგადაც, იშვიათად, შეიძლება სინკოპე განვითარდეს. პაციენტები, რომლებიც მკურნალობას იწყებენ დუტაპროსით, უნდა გააფრთხილონ, რომ დასხდნენ ან დაწვნენ, როგორც კი ორთოსტატიკური ჰიპოტენზიის (თავბრუსხვევა, სისუსტე) პირველ ნიშნებს შეამჩნევენ და არ ადგნენ, ვიდრე ეს სიმპტომები სრულად არ მოიხსნება.

პოსტურალური ჰიპოტენზიის განვითარების შესაძლებლობის შესამცირებლად, PDE5 ინჰიბიტორების გამოყენებამდე, ალფა-ბლოკატორების თერაპიის დროს ჰემოდინამიკური სტაბილურობის მიღწევაა აუცილებელი.

სიმპტომური: ალფა-ადრენორეცეპტორების ბლოკატორები, მათ შორის ტამსულოზინი, ფრთხილად უნდა დაინიშნოს PDE5 ინჰიბიტორებთან ერთად (მაგ.: სილდენაფილი, ტადალაფილი, ვარდენაფილი). ალფა-ადრენორეცეპტორების ბლოკატორები და PDE5 ინჰიბიტორები სისხლძარღვებს აფართოებენ, რის შედეგადაც შეიძლება ჰიპოტენზია განვითარდეს. ამ ორი კლასის წამლების ერთდროულად გამოყენებამ შეიძლება პოტენციურად გამოიწვიოს სიმპტომური ჰიპოტენზია.

თვალის მოდუნებული ფერადი გარსის სიდრომი

თვალის მოდუნებული ფერადი გარსის სიდრომი (IFIS - პატარა გუგის სინდრომის ერთ-ერთი ვარიანტი) აღინიშნა კატარაქტაზე ოპერაციის ჩატარების დროს  ზოგ პაციენტში, რომელსაც ამჟამად ან მანამდე მკუნალობდნენ ტამსულოზინით. IFIS სინდრომმა შეიძლება გამოიწვიოს პროცედურული გართულებების ზრდა ოპერაციის დროს. ამიტომ, დუტაპროსით მკურნალობის დაწყება იმ პაციენტებში, რომლებისთვისაც კატარაქტაზე ქირურგიული ოპერაციაა დაგეგმილი, არ არის რეკომენდებული.

კატარაქტას პრე-ოპერაციული შეფასების დროს,  ქირურგებმა და ოფთალმოლოგებმა უნდა გაარკვიონ, მკურნალობენ თუ არა, ან წარსულში მკურნალობდნენ თუ არა იმ პაციენტებს დუტაპროსით, რომლებისთვისაც კატარაქტაზე ქირურგიული ოპერაციაა დაგეგმილი, რათა უზრუნველყოფილი იქნას სათანადო ზომების მიღება ოპერაციის დროს IFIS პრობლემის აღმოსაფხვრელად.

ტამსულოზინის შეწყვეტა კატარაქტას ოპერაციამდე 1–2 კვირით ადრე სასარგებლოდ ითვლება, მაგრამ კატარაქტას ოპერაციამდე თერაპიის შეწყვეტის სარგებელი და ხანგრძლივობა ჯერ არ არის დადგენილი.

გაჟონვა კაფსულებიდან

დუტასტერიდის აბსორბცია კანიდან ხდება, ამიტომ, ქალები, ბავშვები და მოზარდები უნდა მოერიდონ შეხებას მჟონავ კასფულებთან. თუ შეხება მაინც მოხდა, შეხების ადგილი დაუყოვნებლივ უნდა დაიბანოთ საპნით და წყლით.

CYP3A4 და CYP2D6 ფერმენტების ინჰიბიტორები

ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის გამოყენებამ CYP3A4 ფერმენტის ძლიერ ინჰიბიტორებთან ერთად (მაგ.: კეტოკონაზოლი), ან, ნაკლები მოცულობით, CYP2D6 ფერმენტის ძლიერ ინჰიბიტორებთან ერთად (მაგ.: პაროქსეტინი), შეიძლება გაზარდოს ტამსულოზინის ექსპოზიცია (იხ. „ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები“). ამიტომ, ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდი არ არის რეკომენდებული იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ CYP3A4 ფერმენტის ძლიერ ინჰიბიტორს და ფრთხილად უნდა დაინიშნოს იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ CYP2D6 ფერმენტის ძლიერ ინჰიბიტორს (მაგ.: პაროქსეტინი).

ტამსულოზინი ფრთხილად უნდა დაინიშნოს იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ CYP3A4 ფერმენტის საშუალო სიმძლავრის ინჰიბიტორს (მაგ.: ერითრომიცინი) CYP2D6 ფერმენტის ძლიერ (მაგ.: პაროქსეტინი) ან საშუალო (მაგ.: ტერბინაფინი) ინჰიბიტორთან ერთად, ან იმ პაციენტებში, რომლებშიც, როგორც ცნობილია, CYP2D6 ფერმენტის მეტაბოლიზმი სუსტია.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა

დუტაპროსი არ ყოფილა გამოკვლეული ღვიძლის დაავადების მქონე პაციენტებში. ამიტომ ის ფრთხილად უნდა დაინიშნოს იმ პაციენტებში, რომლებსაც ღვიძლის ფუნქციის მსუბუქი-საშუალო ხარისხის დარღვევა აღენიშნებათ.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო პროდუქტებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები

დუტასტერიდისათვის არ ჩატარებულა წამლების ურთიერთქმედების კვლევები. ქვემოთ ასახულია ინფორმაცია ცალკეული კომპონენტის შესახებ.

დუტასტერიდი

ინფორმაცია შრატში PSA კონცენტრაციების შემცირების შესახებ დუტასტერიდით მკურნალობის დროს და რეკომენდაციები პროსტატას კიბოს გამოვლენასთან დაკავშირებით იხილეთ „სპეციალური გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენების დროს“.

სხვა წამლების ეფექტები დუტასტერიდის ფარმაკოკინეტიკაზე

გამოყენება CYP3A4 ინჰიბიტორებთან და/ან P-გლიკოპროტეინის ინჰიბიტორებთან ერთად:

დუტასტერიდის ელიმინაცია ძირითადად მეტაბოლიზმის გზით ხდება. In vitro კვლევების თანახმად, მისი მეტაბოლოზმის კატალიზს CYP3A4 და CYP3A5 ფერმენტები იწვევენ. CYP3A4 ფერმენტის ძლიერ ინჰიბიტორებთან ურთიერთქმედების ოფიციალური კვლევები არ ჩატარებულა. თუმცა, ერთ-ერთი პოპულაციის ფარმაკოკინეტიკურ კვლევაში, დუტასტერიდის კონცენტრაციები შრატში საშუალოდ 1.6 - 1.8-ჯერ მაღალი იყო, შესაბამისად, პაციენტების მცირე რიცხვში, რომლებიც ერთდროულად იღებდნენ ვერაპამილს ან დილტიაზემს (CYP3A4 ფერმენტის საშუალო ინჰიბიტორები და P-გლიკოპროტეინის ინჰიბიტორები), ვიდრე სხვა პაციენტებში.

დუტასტერიდის ხანგრძლივმა კომბინაციამ იმ წამლებთან, რომლებიც  CYP3A4 ფერმენტის ძლიერ ინჰიბიტორებს წარმოადგენენ (მაგ.: პერორალური რიტონავირი, ინდინავირი, ნეფაზოდონი, იტრაკონაზოლი, კეტოკონაზოლი) შეიძლება გაზარდოს შრატში დუტასტერიდის კონცენტრაციები. 5-ალფა რედუქტაზას დამატებითი ინჰიბიცია დუტასტერიდის გაზრდილი ექსპოზიციის შემთხვევაში ნაკლებად სავარაუდოა. თუმცა, შეიძლება განხილული იქნას დუტასტერიდის მიღების სიხშირის შემცირება, თუ გვერდითი მოვლენები შეინიშნება. უნდა აღინიშნოს, რომ ფერმენტის ინჰიბიციის შემთხვევაში, ნახევარდაშლის ხანგრძლივი პერიოდი შეიძლება დამატებით გაიზარდოს და, ახალი სტაბილური მდგომარეობის მიღწევამდე, შეიძლება 6 თვეზე ხანგრძლივი ერთდროული თერაპია გახდეს საჭირო.

12 გ ქოლესტირამინის მიღება 5 მგ დუტასტერიდის ერთჯერადი დოზის მიღებიდან ერთი საათოს შემდეგ, არ ახდენდა ზემოქმედებას დუტასტერიდის ფარმაკოკინეტიკაზე.

დუტასტერიდის ეფექტები სხვა წამლების ფარმაკოკინეტიკაზე

ერთ-ერთ პატარა, ორკვირიან კვლევაში (N=24), რომელიც ჯანმრთელ მამაკაცებში ჩატარდა, დუტასტერიდს (0.5 მგ ყოველდღე) არ მოუხდენია ზეგავლენა ტამსულოზინის ან ტერაზოსინის ფარმაკოკინეტიკაზე. ასევე, ამ კვლევის შედეგების თანახმად, არაფერი არ მიუთითებდა ფარმაკოდინამიკურ ურთიერთქმედებაზე.

დუტასტერიდი არ ახდენს ზემოქმედებას ვარფარინის ან დიგოქსინის ფარმაკოკინეტიკაზე. ეს ნიშნავს, რომ დუტასტერიდი არ იწვევს CYP2C9 ფერმენტის ან ტრანსპორტერი P-გლიკოპროტეინის ინჰიბიციას/ინდუქციას. In vitro იუერთიერთქმედების კვლევებიდან ჩანს, რომ დუტასტერიდი არ იწვევს CYP1A2, CYP2D6, CYP2C9, CYP2C19 ან CYP3A4 ფერმენტების ინჰიბიციას.

ტამსულოზინი

ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის გამოყენებამ იმ წამლებთან ერთად, რომლებიც იწვევენ სისხლის წნევის შემცირებას, მათ შორის - ანესთეზიური საშუალებები, PDE5 ინჰიბიტორები და სხვა ალფა-1 ადრენორეცეპტორების ბლოკატორები, შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპოტენზიური ეფექტების გაზრდა. დუტასტერიდი-ტამსულოზინი არ უნდა იქნას გამოყენებული სხვა ალფა-1 ადრენორეცეპტორების ბლოკატორებთან ერთად.

ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის და კეტოკონაზოლის (ძლიერი CYP3A4 ინჰიბიტორი) ერთდროულად გამოყენებამ გამოიწვია ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის Cmax და AUC სიდიდეების ზრდა 2.2 და 2.8 ფაქტორით, შესაბამისად. ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის და პაროქსეტინის (ძლიერი CYP2D6 ინჰიბიტორი) ერთდროულად გამოყენებამ გამოიწვია ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის Cmax და AUC სიდიდეების ზრდა 1.3 და 1.6 ფაქტორით, შესაბამისად. CYP3A4 ფერმენტის ძლიერ ინჰიბოტორთან ერთად მიღებისას, მსგავსი ზრდა ექსპოზიციაში მოსალოდნელია CYP2D6 ფერმენტის სუსტი მეტაბოლიზმის შემთხვევაში, ვიდრე ექსტენსიური მეტაბოლიზმის შემთხვევაში. CYP3A4 და CYP2D6 ფერმენტების ინჰიბიტორების და ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის ერთდროულად მიღების ეფექტები კლინიკურად არ შეფასებულა, თუმცა, არსებობს ტამსულოზინის ექსპოზიციის მნიშვნელოვანი ზრდის პოტენციალი (იხ. „სპეციალური გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენების დროს“).

ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის (0.4 მგ) და ციმეტიდინის (400 მგ ყველ ექვს საათში ექვსი დღის განმავლობაში) ერთდროულმა გამოყენებამ გამოიწვია ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის კლირენსის შემცირება (26%) და AUC სიდიდის ზრდა (44%). დუტასტერიდი-ტამსულოზინი ფრთხილად უნდა იქნას მიღებული ციმეტიდინთან ერთად.

ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდსა და ვარფარინს შორის წამლების ურთიერთქმედების განსაზღვრული კვლევა არ ჩატარებულა. შედეგები, რომლებიც მიღებულია შეზღუდული in vitro და in vivo კვლევებიდან არადამაჯერებელია. ვარფარინი ფრთხილად უნდა დაინიშნოს ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდთან ერთად.

არავითარი ურთიერთქმედება არ აღინიშნა ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის და ატენოლოლის, ენალაპრილის, ნიფედიპინის ან თეოფილინის ერთდროულად მიღებისას. ფუროსემიდთან ერთად მიღება იწვევს ტამსულოზინის პლაზმა-კონცენტრაციების შემცირებას, მაგრამ, ვინაიდან ეს კონცენტრაციები ნორმის ფარგლებში რჩება, პოზოლოგია კორექტირებას არ საჭიროებს.

In vitro დიაზეპამი თუ პროპრანოლოლი, ტრიქლორმეთიაზიდი, ქლორმადინონი, ამიტრიპტილინი, დიკლოფენაკი, გლიბენკლამიდი და სიმვასტატინი, არ ცვლის ტამსულოზინის თავისუფალ ფრაქციას ადამიანის სისხლის პლაზმაში. არც ტამსულოზინი არ ცვლის დიაზეპამის, პროპრანოლოლის, ტრიქლორმეთიაზიდის და ქლორმადინონის თავისუფალ ფრაქციას.

ღვიძლის მეტაბოლიზმის დონეზე, არავითარი ურთიერთქმედება არ აღნიშნულა ღვიძლის მიკროსომული ფრაქციების (ციტოქრომა P450-თან დაკავშირებული, წამლების მეტაბოლიზმის ფერმენტული სისტემა) in vitro კვლევების დროს, რომლებშიც გამოიყენებოდა ამიტრიპტილინი, სალბუტამოლი და გლიბენკლამიდი. თუმცა, დიკლოფენაკმა შეიძლება გაზარდოს ტამსულოზინის ელიმინაციის სიჩქარე.

დუტაპროსის მიღება ქალებში დაუშვებელია!

ზემოქმედება ავტოტრანსპორტის მართვისა და მანქანა-დანადგარებთან მუშაობის უნარზე

ავტოტრანსპორტისა თუ მანქანა-დანადგარების მართვის უნარზე ზემოქმედების კვლევები არ ჩატარებულა. თუმცა, პაციენტებს უნდა შეატყობინონ დუტაპროსის მიღებისას იმ სიმპტომების შესაძლო წარმოქმნის შესახებ, რომლებიც დაკავშირებულია ორთოსტატიკურ ჰიპოტენზიასთან, როგორიცაა, მაგალითად, თავბრუსხვევა.

გვერდითი ეფექტები

ალერგიული რეაქციები

ალერგიული რეაქციებიდან შესაძლებელია გამოვლინდეს: კანზე გამონაყარი (შესაძლოა ქავილით), ჭინჭრის ციება, ქუთუთოების, სახის, ტუჩების, ხელების და ფეხების შეშუპება.

ამ სიმპტომების შენიშვნისას დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს მიმართეთ და შეწყვიტეთ დუტაპროსის მიღება.

თავბრუსხვევა, სისუსტე და გულის წასვლა

დუტაპროსმა შეიძლება გამოიწვიოს თაბრუსხვევა, სისუსტე და, იშვიათად, გულის წასვლა. გამოიჩინეთ სიფრთხილე მწოლიარე ან მჯდომარე პოზიციიდან მჯდომიარე ან მდგომარე პოზიციაში გადასვლისას, განსაკუთრებით, თუ ღამით გაგეღვიძებათ, თუ ზუსტად არ იცით როგორ მოქმედებს ეს წამალი თქვენზე. თუ მკურნალობისას ნებისმიერ დროს იგრძნობთ თავბრუსხვევას ან სისუსტეს, დაჯექით ან დაწექით სიმპტომების სრულ გაქრობამდე.

კანის მძიმე რეაქციები

კანის მძიმე რეაქციების ნიშნებს შორისაა: ფართოდ გავრცელებული გამონაყარი კანზე ბუშტუკებით და კანის აქერცლით, განსაკუთრებით, პირის, ცვხირის, თვალების და გენიტალიების ირგვლივ (სტივენს-ჯონსონის სინდრომი). 

ამ სიმპტომების შენიშვნისთანავე მიმართეთ ექიმს და შეწყვიტეთ დუტაპროსის მიღება.

ხშირი გვერდითი მოვლენები

1/10:

• · იმპოტენცია (ერექციის მიღწევის ან შენარჩუნების შეუძლებლობა)*;
• · ლიბიდოს დაქვეითება*;
• · ეაკულაციის გართულება*;
• · მკერდის გაზრდა ან მტკივნეულობა (გინეკომასტია);
• · თავბრუსხვევა.

* პაციენტების მცირე რიცხვში ეს სიმპტომები შეიძლება გაგრძელდეს დუტაპროსის მიღების შეწტვეტის შემდეგაც.

არახშირი გვერდითი მოვლენები

1/100:

• · გულის უკმარისობა (გულის მიერ სისხლის ნაკადის მიმოქცევა ორგანიზმში შესუსტებულია). შესაძლებელია, განვითარდეს ისეთი სიმპტომები, როგორიცაა სუნთქვის უკმარისობა, დაღლილობა და ფეხების შეშუპება);
  • · სისხლის დაბალი წნევა დგომისას;
  • · აჩქარებული გულისცემა (პალპიტაცია);
  • · ყაბზობა, დიარეა, ღენინება, გულისრევა;
  • · სისუსტე ან ძალის დაკარგვა;
  • · თავის ტკივილი;
  • · ცხვირის ქავილი, გაჭედვა ან ცხვირიდან გამონადენი (რინიტი);
  • · კანზე გამონაყარი, ჭინჭრის ციება, ქავილი;
  • · თმის ცვენა (ჩვეულებრივ, სხეულიდან) ან თმის ზრდა.

იშვიათი გვერდითი მოვლენები

1/1000:

• · ქუთუთოების, სახის, ტუჩების, ხელების ან ფეხების შეშუპება (ანგიოედემა);
• · გულის წასვლა.

ძალიან იშვიათი გვერდითი მოვლენები

1/10000:

• · სასქესო ასოს პერსისტენტული მტკივნეული ერექცია (პრიაპრიზმი);
• · კანის მძიმე რეაქციები (სტივენს-ჯონსონის სინდრომი). 
• · ასევე შესძლებელია გამოვლინდეს: არითმია ან ტაქიკარდია ან მოციმციმე არითმია; სუნთქვის უკმარისობა (დისპნოე); დეპრესია; სათესლე ჯირკვლების ტკივილი და შეშუპება.

დოზის გადაჭარბება

დუტაპროსის დოზის გადაჭარბების შესახებ მონაცემები არ არსებობს. ქვემოთ მოცემულია არსებული ინფორმაცია ცალკეული კომპონენტების შესახებ.

დუტასტერიდი

მოხალისეთა კვლევებში, დუტასტერიდის 40 მგ/დღე ერთჯერადი დღიური დოზა (რომელიც 80-ჯერ აღემატება თერაპიულ დოზას) დაინიშნა 7 დღის განმავლობაში, უვნებლობის მნიშვნელოვანი პრობლემების გარეშე. კლინიკურ კვლევებში, კვლევის სუბიექტები 6 თვის განმავლობაში იღებდნენ დღეში 5 მგ დოზას, დამატებითი არასასურველი ეფექტების გარეშე, გარდა იმ უკურეაქციებისა, რომლებიც აღინიშნებოდა 0.5 მგ თერაპიული დოზების მიღებისას. დუტასტერიდის სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს, შესაბამისად, დოზის გადაჭარბების ეჭვის შემთხვევაში აუცილებელია სიმპტომური და დამხმარე მკურნალობის დანიშნვა.

ტამსულოზინი

აღინიშნა დოზის მწვავე გადაჭარბება 5 მგ ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდის მიღებისას. აღინიშნა მწვავე ჰიპოტენზია (სისხლის სისტოლური წნევა 70 მმ Hg), ღებინება და დიარეა, რომელსაც მკურნალობდნენ სითხის შევსებით, რის შემდეგაც პაციენტი იმავე დღეს იქნა გაწერილი სახლში. დოზის გადაჭარბების შედეგად განვითარებული მწვავე ჰიპოტენზიის შემთხვევაში აუცილებელია გულსისხლძარღვთა დამხმარე მკურნალობის ჩატარება. სისხლის წნევისა და  გულისცემის სიხშირის ნორმალიზება შესაძლებელია, თუ პაციენტს დააწვენთ. თუ ეს ზომა არ შველის, შეიძლება გამოყენებული იქნას მოცულობის გამაფართოებლები და, საჭიროებისამებრ, ვაზოპრესორები. აუცილებელია თირკმლის ფუნქციის მონიტორინგი და ზოგადი დამხმარე ზომების მიღება. დიალიზი, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ რაიმე შედეგს გამოიღებს, ვინაიდან ტამსულოზინის შეკავშირება პლაზმა-პროტეინებთან ძალიან მაღალია.

აბსორბციის შესაფერხებლად შეიძლება ისეთი ზომების მიღება, როგორიცაა ღებინების გამოწვევა. დიდი ოდენობების მიღების შემთხვევაში შეიძლება კუჭის გამორეცხვა და გააქტივებული ნახშირისა და ოსმოსური საფაღარათო საშუალების მიღება, როგორიცაა ნატრიუმის სულფატი.

შენახვის ვადა: იხ. შეფუთვაზე

შენახვის პირობები

ინახება არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

კონტეინერის მახასიათებლები და შიგთავსი

10 კაფსულა პვქ/ალ ბლისტერზე. 3 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში, გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

აფთიაქიდან გაცემის წესი

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით.

მწარმოებელი (შეფუთვა)

შპს „ბიოპოლუსი“ (საქართველო)

სავაჭრო ლიცენზიის მფლობელი

შპს „ფარმაცევტული სახლი +“ (საქართველო)